معنی لک

لک . [ ل َ ] (اِ) نقطه ای از میوه که فاسد شده باشد. || قطره ٔ رنگین بر جامه یاکاغذی یا دیواری و جز آن . نقطه ای به رنگ دیگر بر چیزی . رنگ جزئی بر چیزی مخالف رنگ همه ٔ آن چیز خال که از چیزی بر جامه و غیره به رنگ دیگر غیر رنگ جامه افتاد: لک زدن انگور؛ روی به سرخی نهادن آن . آغاز رسیدن کردن آن . خال افتادن یازدن آن (در تداول مردم قزوین ). و رجوع به لک شود. - دل برای چیزی لک زدن ؛ سخت شایق و خواستار آن بودن . || نقطه ای از سرخی یا سپیدی یا سیاهی که در چشم افتد. سپیدی یا سرخی که بر ظاهر چشم پدید آید. هولک ، لک که امروز میگویم «چشمش لک آورده است » ظاهراً مخفف هولک باشد: تم ؛ لک که بر چشم افتد. بیاض العین ؛ لک چشم ، غفاءة .و رجوع به لک آوردن ... شود. || خال . || نکته . || قطره . چکه . لکه : یک لک باران . یک لک خون . || خون که از زنان دفع شود. حیض . خون حیض . -لک دیدن ؛ خون دیدن ، بی نماز شدن . حائض شدن . و رجوع به لک دیدن شود. || نشان . داغ . || تاش ، کلفی که بر روی و اندام مردم افتد: لک و پیس . || (ص ) مردم رعنا. (لغت نامه ٔ اسدی ) : کار این دهر بین و دور فلک وآن دگر بازهل به مردم لک . خسروی . || (اِ) رعنائی و لاف جستن و بی هنری . || تک و پوی . (اوبهی ) . || (ص ) مردم خسیس . مردم خس . فرومایه . لاک . لکات : با مردم لک تا بتوانی بمیامیز زیرا که جز از عار نیاید ز لک و لاک . عیوقی . || ابله . احمق . نادان . (از برهان ) : ای شوربخت مدبر مفلوک قلتبان وی ترش روی ناخوش مکروه لوک و لک . پوربها (از فرهنگ جهانگیری ). || سخنان بیهوده و هرزه و هذیان را گویند. (برهان ). هذیان وبیهوده . اسدی در لغت نامه در کلمه ٔ یافه گوید: یافه و خله و ژاژ و لک همه بیهوده بود : گفت ریمن مرد خام لک درای پیش آن فرتوت پیر ژاژخای . لبیبی . ز دست آسمانم مخلصی بخش که بس بی رحمت است این جابر لک . محمد هندوشاه . با نظم و نثر خاطر خاقانی طبع کشاجم از درلک باشد با سنبلی که آهوی چین خاید عطر پلنگ مشک چه سک باشد. خاقانی . || (اِ) جامه و لته کهنه ٔ پاره پاره شده . (برهان ). || رختی و لباسی که مردم روستا پوشند خواه نو باشد خواه کهنه . (برهان ) : جامه های کهنه را اگر آتش بزنی بوی لک برنیاید. (دیوان البسه ٔ نظام قاری ص 145). برآمد بوی لک با خرقه گفتم ترا دامن همی سوزد مرا جان . نظام قاری (دیوان البسه ص 120). || (ص ) ژنده پوش : ای لک ار ناز خواهی و نعمت گرد درگاه او کنی لک و پک . رودکی . || بی موی و صاف . (برهان ). لغ. || (اِ) بعض آلات خانه از کاسه و کوزه و غیره . (اوبهی ). || صدهزار. صدهزار را گویند، یعنی عدد هر چیز که به صدهزار رسید آن را لک خوانند. (برهان ). و الکرور، مأته لک و اللک مأته الف دینار. (ابن بطوطه ). صاحب غیاث گوید: ... به این معنی هندی است ، زیرا که هندیان برای شمار مرتبه ها مقرر کرده اند، چنانکه در کتب حساب مرقوم است و نزد فارسیان و تازیان مرتبه ای مقرر نیست غیر از یک و ده و صد و هزار. (غیاث ). ج ، لکوک ، الکاک . (دُزی ) : در آن نه سایر ماند و نه طایر از بر خاک دو لک ز لشکر او شد به زیر خاک نهان . عنصری . از چرخ تا کبوتر و از مرغ تا شتر از گرگ تابه برّه و از موش تا پشک روزی خوران خوان پر از نعمت تواند هر گوشه ای که مینگرم صدهزار لک . کمال غیاث . جود تو بی لکی نبود ور بود گهی در حق خصم بی لک و بر دوست لک بود. امیرخسرو. چنین گفت با ساقیان قدک به تنها مرا هست صد بار لک . نظام قاری (دیوان البسه ص 170).

لطفا صبر کنید، ما در حال جستجوی برای نمایش بهترین مطالب هستیم

هم معنی لک

آسمان: 1 سپهر، سما، طارم، عرش، فلک، کرسی، گردون 2 فضا، هوا و زمین
آسمانی: 1 هوایی 2 فلکی 3 عرشی، قدسی، ملکوتی 4 آبی‌رنگ و ارضی، خاکی، زمینی
آقا: 1 ارباب، افندی، خداوندگار، خواجه، سرور، سید، صاحب، کارفرما، مالک، مخدوم 2 بابا، پدر 3 شوهر، همسر و مخدوم
آلبوم: کلکسیون، مجموعه
آیین: 1 رسم، روال، روش، شیوه، عادت، منوال 2 دین، شرع، شریعت، طریقت، کیش، مذهب 3 طریقه، مسلک، مشرب، نحله 2 سنت، قاعده، قانون، مراسم، مقررات، نظم، هنجار 3 آذین‌بندی، جشن، زیب، زینت، شهرآرایی 4 آداب‌دانی، اتیکت، ادب، تشریفات، نزاکت 5 سر

ترجمه لک

بالکن: balcony
غلغلک شدن: be tickled
ملکه شدن: become a habit
فلکه: belt pulley
مالکیت مجدد یافتن: repossess
لک: shell

سخنان بزرگان با استفاده از کلمه لک

سخن اُرد بزرگ: دوستان فراوان نشان دهنده کامیابی در زندگی نیست، بلکه بیانگر نابودی زمان به گونه ای گسترده است.
سخن اُرد بزرگ: دوستان فراوان نشان دهنده کامیابی در زندگی نیست، بلکه بیانگر نابودی زمان به گونه ای گسترده است.
سخن برایان تریسی: مشکلات ما را متوقف نمی کنند، بلکه به ما آموزش می دهند.

شما هم در مورد این موضوع بنویسید:

عنوان:  
توضیحات:  
حروف را وارد کنید: